تأثیر آموزش تاب آوری بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تاب آوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی دانش آموزان، انجام گرفته است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را کلیه‏ دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر همدان سال تحصیلی 94-1393 تشکیل می دادند؛ چهل نفر از دانش‏آموزان دارای فرسودگی تحصیلی (با روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای چندمرحله ای) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه بیست نفرۀ آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آموزش تاب‏آوری در طی ده جلسه شصت دقیقه‏ای به صورت گروهی بر روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزار به کار برده شده در پژوهش، پرسش‏نامۀ فرسودگی تحصیلی بود. یافته‏های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد؛ روش آموزش تاب آوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی در دانش‏آموزان مؤثر است. هم چنین نتایج نشان داد که آموزش تاب آوری بر کاهش خستگی تحصیلی، بی‏علاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی در دانش‏آموزان مؤثر است. یافته دیگر پژوهش حاضر این بود که از بین مؤلفه های فرسودگی تحصیلی آموزش، تاب آوری بیشترین تأثیر را در کاهش خرده مقیاس خستگی تحصیلی داشته است.